Pobieda ZIM po kapitalnym remoncie

Witajcie, dziś na blogu przedstawiam malutką Pobiedę z początku lat 50-tych, którą wczoraj odebrałem z remontu kapitalnego (łącznie z chromowaniem kapitalnym). Jestem bardzo zadowoly zarówno z efektu, jak i niskiej ceny tego zabiegu - łącznie z zakupem samego zegarka było to 50zł.

Pobieda pochodzi z Zakładów im. Maslennikowa w Samarze, która swoją działaność zaczyna na początku XX wieku od produkcji amunicji.

fot. Wojciech Tymkiewicz

W latach 1909-1918 dekretem Mikołaja II z 1906 roku "Na budowę zakładów wojskowych środków publicznych", w 1909 została stworzona Tymczasowa Komisja do spraw ekonomicznych Samary. W tym samym roku rozpoczęla się budowa fabryki na terenie dawnego toru wyścigowego  między Samarą i Annaevskim wąwozem Postnikov. Prace ziemne wygrał francuski JSC "Kustodis" budynek zbudowany główne przez ekipę specjalistów włoskiej firmy "Messina". Na budowie pracował  niemiecki JSC "Vassidlo", "Spahn" i wiele innych. Projekt budowy prowadzony przez gen. Germoniusa i pułkowników oraz Waltera Schmidta. W zakład planowano produkować rury aluminiowe i rękawy do starterów trzech armat szybkiego ognia. Do roku 1911 budowa fabryki została zakończona, a 14 września  1911 było otwarcie drugiej części instalacji. Pracowało około 2500 osób, które produkowałi bezpieczniki do pocisków artyleryjskich. Dla nich wybudowano wioskę mieszkalną o nazwie Raboczim (pracownicy) .Firma zatrudniała ludzi, którzy później stali się wybitnymi bolszewikami  - Nicholas Shvernik i Walerian Kujbyszew.8 grudnia 1917w prowadzono  Dekret o Pokoju, ale w czerwcu 1918 r. zakład zatrzymuje produkcje z powodu przejęcia fabryki przez bolszewików

Okres radziecki

W 1923 roku zakład ponownie rozpoczął produkcję. W tym samym czasie, na wniosek komitetu zakładowego pierwszym sekretarzem Rady Miasta Samara został mianowany Alexander Maslennikow.
W czasie Wielkiej Wojny Ojczyźnianej zakład opanował produkcję pocisków Maslennikov dla słynnej "Katiuszy", a także amunicji dla wszystkich broni. W 1942 roku, zakład został odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy, a w 1971 w dniu rocznicy 60-lecia zakładu - Ordere Rewolucji Październikowej. Kadra kierownicza, projektantów oraz pracowników otrzymała również nagrody państwowe.Oprócz produkcji wojskowej na zakład zaczął produkować towary cywilne. W 1937 roku firma  opanowała sztukę zegarmistrzostwa. Odtąd zakład będzieprodukować do 2,5 mln zegarki rocznie, w tym pod własnym logo "ZIM".  Na początku lat 50-tych w Samarze rozpoczęto również produkcję zegarków "Pobieda" sławiących zwycięstwo ZSRR w II Wojnie Światowej.

fot. Wojciech Tymkiewicz

W 1959 roku rozpoczął masową produkcję urządzeń elektronicznych dla przemysłu przyrządy, 1959/61, zorganizowana produkcja i produkcja obrabiarek fotozatvorov w 1970 roku rozpoczęła produkcję sprzętu medycznego i aparatury elektropultovoy, a w 1980 roku - produkcja maszyn do szycia typu domowego, silników i gama produktów dla przemysłu motoryzacyjnego. ZIM posiadał wyspecjalizowane budynki dla pracowników:  Pałac Kultury i Nauki "Gwiazda", szkoły, przedszkola, internaty, stołówki oraz obiekty sportowe. Budynki fabryczne zajmują ogromny obszar  wzdłuż rzeki Wołgi. Ze względu na dużą liczbę osób, które pracowały w zakładzie stworzono dogodne warunki dla transportu publicznego - tramwaj i autobus zatrzymuje się naprzeciwko wejścia do fabryki a pierścień linii trolejbusowej na skrzyżowaniu Prospectu Maslennikowa i Nowego Parku. W 1990 r. fabryka zbankrutowała.Wiele obiektów społeczno-kulturowych należących do fabryki zachowano, np: teatr, Pałac Kultury, biblioteka, studio sztuki, stadion "Volga" dzieci.  Dom Kultury "Gwiazda" został przerobiony na  kompleks kulturalno- rozrywkowy. W 2007 r., były teren zakładu ZIM oddano dla rozwoju budownictwa mieszkaniowego i komercyjnego.

fot. Wojciech Tymkiewicz

Slava heksagon

Dziś na blogu przestawiam nietypowe Slavy ze szkłem fasonowym w kształcie sześcioboku. Zegarek powstał na przełomie lat 70-80-tych w Drugiej Moskiewskiej Fabryce Zegarów, która swoją historię rozpoczęła w 1924 roku.

fot. Wojciech Tymkiewicz

Produkowane tam czasomierze od początku były z założenia dostępne dla mas ludu pracującego miast i wsi. Początkowo produkowano tam tylko zegarki męskie lecz z czasem w ofercie zakładów pojawiła się też oferta dla kobiet. Od lat 60-tych fabryka zaczęła słynąć z marki Sława. W latach 90-tych rosyjskie kierownictwo branży zegarków zawiesiło produkcję  w Drugiej Moskiewskiej Fabryce Zegarów. W 2005 r.aktywowano markę Sława, która została kupiona przez prywatną firmę.

fot. Wojciech Tymkiewicz

Pozdrawiam i zapraszam do lektury kolejnych wpisów.

Rodina - automat od Kirowa

Dzisiaj przedstawiam Rodinę, czyli z rosyjskiego ojczynę, produkowana na początku lat 60-tych w Pierwszej Moskiewskiej Fabryce Zegarów im. Siergieja Mironowicza Kirowa - sowieckiego działacza partyjnego.
Ciekawostką w tym modelu jest fakt, że posiada automatyczny naciąg, który był bardzo malo popularny w tamtych latach.

fot. Wojciech Tymkiewicz

Rakieta "Atom"

Przedstawiany dziś zegarek to poszukiwana przez kolekcjonerów Rakieta Atom. Pochodzi z końca lat 60-tych i została wyprodukowana w Petrodworeckich Zakładach Zegarowych w Leningradzie, które utworzono w 1721 roku. Na początku pełniły one inną rolę niż współcześnie. Wtedy fabryka słynęła ze szlifowania kamieni jubilerskich. Po Rewolucji Październikowej zakłady rozpoczęły produkcję kamieni precyzyjnych na potrzeby wojska. Przez lata produkowano tam również szkło a w 1927 roku w Petrodworcu wykonano ozdobne płyty kryjące Mauzoleum W.I.Lenina w Moskwie. W czasie Wielkiej Wojny Ojczyźnianej petrodworskie zakłady podzieliły los wielu innych sowieckich fabryk, które zostały ewakuowane w głąb Związku Radzieckiego, za Ural.
Po zwycięstwie fabryka wróciła na swoje dawne miejsce i w 1949 roku zgodnie z rozporządzeniem Józefa Stalina  zaczęła produkować wytwarzane we wszystkich fabrykach ZSRR zegarki marki Pobieda oraz Zwiezda.
W 1954 roku zakład otrzymuje nazwę Petrodworska Fabryka Zegarów.

fot. Wojciech Tymkiewicz

 Petrodworcu produkowano przez lata tylko jeden typ mechanizmu - kaliber 2609H. W jego oparciu wytwarzano dziesiątki wzorów czasomierzy. Powstawały zegarki o prostej, minimalistycznej oraz eleganckiej stylistyce, czasomierze dla niewidomomych, oraz dla polarnych odkrywców.

W 1965 roku zegarki Rakieta zdobyły złoty medal na Międzynarodowej Wystawie w Lipsku. W 1980 roku zakład produkował 4,6 mln egzemplarzy zegarków Rakieta. Dziś zegarki marki Rakieta są cenione na całym świecie ze względu na precyzje oraz ponadczasową stylistykę a na zachodzie stanowią towar ekskluzywny.

Wakacyjny Kamandir

Witajcie, dziś na blogu przedstawiam najmocniejszy zegarek z moich zbiorów - Wostoka Kamandirskiego w automacie. Czasomierz jest zgodnie z instrukcją w pełni wodoszczelny, co zostało sprawdzone w  autoryzowanym serwisie.

Widok na Palenicę, Szczawnica
fot. Wojciech Tymkiewicz

Przestawiany zegarek, codzienny towarzysz podczas moich wczasów, został wyprodukowany w latach 80-tych w Czystopolskiej Fabryce Zegarów, , która swoją historię rozpoczyna jesienią 1941 roku. Wtedy to do ciechego, prowincjalnego miasteczka leżącego nad brzegiem rzeki Kamy, której nazwę zawdzięczają produkowane tam czasomierze, spłynęły pierwsze barki z wyposażeniem i pracownikami ewakuowanej na wschód II Moskiewskiej Fabryki Zegarów. W małym miesteczku nie było warunków do stworzenia przemysłu mechaniki precyzyjnej, lecz wojenne realia wymusiły dostosowanie realiów i już wiosną 1942 roku czystopolskie zakłady rozpoczęły produkcję na masową skalę rozmaitych czasomierzy dla wojska.Po wojnie zakład rozpoczął produkcję męskich zegarków naręcznych, które w późniejszych latach stały się flagowymi produktami fabryki. Największą popularność i powód do dumy dla czystopolskich pracowników przyniosły zegarki marki Pobieda oparte werku K-48 zachodniego pochodzenia. To własnie te zegarki odmierzały czas mężczyznom we wszystkich krajach bloku wschodniego i słynęły z długoletniej bezawaryjnej eksploatacji. Produkowane były w licznych wersjach kolorystycznych, z wieloma wersjami tarcz i wskazówek. W 1952 roku na Międzynarodowej Wystawie Zegarków czasomierze z Czystopola zyskują duże uznanie i popularność. To była tylko jedna z wielu wysokich not,  jakie otrzymała ta fabryka na początku lat 50-tych za trwałość, montaż i niezawodność zegarków, najlepszych pracowników i specjalistów.

Od początku lat 60-tych aż do dziś, większość produktów Czystopolskiej Fabryki Zegarów nazywa się "Wostok" czyli wschód. Nazwa ta wzięła się nie tylko ze względu na położenie geograficzne Czystopola. Utworzono ją pod wpływem fascynacji lotami w kosmos;  taką samą nazwę jak zegarki nosiła seria radzieckich jednoosobowych pojazdow kosmicznych.Zegarki "Wostok" uważane były za bardzo niezawodne oraz wytrzymałe zarówno na syberyjskie mrozy jak i wysokie temperatury. Nie powinien więc dziwić fakt, że w 1965 roku Czystopolska Fabryka stała się oficjalnym dostawcą zegarków dla Ministerstwa Obrony Związku Radzieckiego. Wtedy zaprojektowano
zegarek Wostok Komandirskij znany dziś na całym świecie.Przez te wszystkie lata Komandirskije nie straciły uznania wśród przedstawicieli najbardziej męskich zawodów, ale zyskały również na popularności wśród cywili. Ich trwałość i wytrzymałość oraz ciekawa, ponadczasowa a zarazem prosta forma tworzą zegarek idealny dla każdego mężczyzny.

Doświadczenie zdobyte przez lata produkcji Wostoków Komandirskich pozwoliło radzieckim konstruktorom stworzyć zegarek specjalistyczny - Amfibia. Dzięki stalowej kopercie, zbrojonym szkiełku oraz zakręcanej koronce wytrzymują pod wodą głębokość nawet 200 m (Komandirskie tylko 20 m).

Komandirskie początkowo trafiały tylko do wojska oraz służb mundurowych, lecz z czasem stały się dostępne także w obrocie cywilnym i tak jest do dziś. Mozna je nabyć w przyfabrycznym sklepie bądź w internecie w bardzo przystępnych cenach jak na zegarek mechaniczny.


Pozdrawiam i zapraszam do lektury kolejnych wpisów.

Pobieda "czerwona 12". Artykuł klubowego kolegi na rocznicę działalności blogu

Dziś obchodzimy pierwszą rocznicę działalności mojego bloga, więc chciałbym przedstawić coś nietypowego. Dzięki uprzejmości klubowego kolegi Pawła Dymka prowadzącego blog http://www.poezjaczasu.pl  mogę dziś zamieścić na mojej stronie bardzo interesujący i merytoryczny artykuł jego autorstwa. Za zgodę na publikację bardzo dziękuję.

CZERWONA DWUNASTKA

Koperta chromowana o średnicy 29,6 mm; dekiel ze stali nierdzewnej.

Mechanizm K-26, kaliber 2602. 15 kamieni, średnica 26 mm. Rezerwa chodu minimum 34 godziny. Średnia dobowa odchyłka +45 sekund.

Produkcja: Fabryka Zegarów Penza, 1. Moskiewska Fabryka Zegarów, Czystopolska Fabryka Zegarów, Zakłady im. Maslennikowa (ZiM)

Lata produkcji: (1945 prototypy) 1946 - 1956 (?)

WPROWADZENIE

Jest 2 maja 1945 roku i Jewgienij Khaldei robi słynne zdjęcie zawieszenia radzieckiej flagi na budynku Reichstagu. Fotografia staje się symbolem końca wojny, ostatecznego zwycięstwa nad nazistowskimi Niemcami. Co ciekawe, jeden z żołnierzy na zdjęciu ma dwa zegarki i w oficjalnej wersji ten szczegół będzie "poprawiony". Zostawienie tylko jednego ma tuszować grabieże dokonywane przez radzieckich wojskowych, ale złośliwi twierdzą, że jeden zegarek u radzieckiego żołnierza w tamtym czasie dalej świadczy o grabieżach i nie sposób przyznać im racji.

Mamy więc zwycięstwo, mamy słynne zdjęcie z gruzami Berlina i jednym a nie dwoma zegarkami. Teraz cofnijmy się kilkanaście dni, do kwietnia roku 1945, bo wtedy to rozpoczyna się powojenna historia radzieckich zegarków - na Kremlu zapada decyzja o rozpoczęciu projektu "Pobieda" (Zwycięstwo) - pierwszego zegarka dla ludu mającego uczcić bohaterstwo rosyjskiego narodu podczas wojny. Prawdopodobnie wzór tarczy jak i nazwę aprobuje osobiście Józef Stalin.

Pierwsze prototypy zegarków Pobieda zostają wyprodukowane w fabryce w Penzie w listopadzie 1945 roku. Oficjalna produkcja rusza w Penzie oraz 1MFZ w roku 1946. Pobiedy osiągną gigantyczny sukces. W latach 50. i 60. będą najpopularniejszą marką zegarków na świecie.

Na razie jest jednak rok 1945. Projekt wybrany przez Stalina nosi nazwę "Czerwonej dwunastki" za sprawą charakterystycznego koloru górnego indeksu. "Czerwona dwunastka" przetrze szlak, będzie jedynym wzorem produkowanym przez najbliższe lata, na jej przykładzie można również prześledzić rozwój mechanizmu, który zagości w tych zegarkach na najbliższe dziesięciolecia.

Rosjanie nie wymyślili swojego werku, jeszcze przed wojną kupili licencję od francuska firmy LIP (Frederik Lipman). Wojna pokrzyżowała plany szybkiego uruchomienia produkcji, jednak pod koniec 1945 roku już nic nie stało na przeszkodzie, aby "Pobieda" rozpoczęła triumfalny marsz.

Francuski kaliber Lip R26 zostaje przez Rosjan nazwany K-26, a wg późniejszej nomenklatury: kaliber 2602 (pierwsze dwie cyfry - 26 to średnica mechanizmu, czyli 26 mm, natomiast kod 02 oznacza zegarek o naciągu manualnym, z subsekundą, bez systemu antywstrząsowego).

1945

Nie wiadomo, czy istnieją jakiekolwiek prototypy z Penzy z roku 1945. Takie zegarki nie pojawiają się na aukcjach, nie ma żadnego egzemplarza w prywatnej kolekcji. Poniżej prezentuję dwa zdjęcia werków, które mogą pochodzić z końca 1945 roku. Mechanizmy są surowe, bez żadnych zdobień, niektóre elementy jednoznacznie wskazują na bardzo wczesny okres produkcji (podziałka na półmostku balansu, śrubki mocujące kamień nakrywkowy na balansie), inna jest technologia produkcji płyty głównej niż w późniejszych Pobiedach. Czy są to zaginione "święte Grale" z roku 1945? Póki co trudno to jednoznacznie potwierdzić.

PENZA

W roku 1946 oficjalnie rozpoczyna się produkcja "Czerwonej dwunastki" w Penzie i 1MFZ.

Werki z Penzy pozbawione są zdobień. Jedyny znany werk z 1-46 nie ma również wybitego numeru seryjnego. Później numery składają się z sześciu cyfr, a znane werki mają numerację następującą:

1-46 - brak

3-46 - 001327

3-46 - 003006

3-46 - 004509

3-46 - 004603

4-46 - 005885

4-46 - 011804

1-47 - 026546

2-47 - 029665

2-47 - 062091

3-47 - 063320

3-47 - 068135

2-48 - 131527

Ciekawostką jest ostatni werk. Przyjęło się, że produkcja w Penzie dobiegła końca w roku 1947, ale ten mechanizm pokazuje co innego. Z numeracji można też wysnuć hipotezę o bardzo małej produkcji. Wygląda na to, że przez cały 1946 rok złożono niewiele ponad 10 tysięcy egzemplarzy! Co więcej - oficjalna produkcja ruszyła chyba dopiero w 3. kwartale 1946. Również produkcja w roku 1947 nie jest duża, wydaje się, że od 1946 do 1948 roku fabrykę w Penzie opuściło tylko 100 tysięcy "Czerwonych dwunastek".

1. MOSKIEWSKA FABRYKA ZEGARÓW

Werki z Moskwy aż do 1. kwartału 1949 roku miały numerację czterocyfrową, więc na ich podstawie bardzo trudno określić rozmiar produkcji (po dojściu do 9999 licznik był przekręcany i kolejne werki numerowano ponownie od 0001). Jeden z werków z 1-46 również pozbawiony jest numerów seryjnych, pozostałe mają wybite odpowiednio: 1787, 2631, 3031. Nie znany jest żaden werk z 2. kwartału 1946 roku, werk 3-46 ma numer 7047, a 4-46 - 9347. Później jest 1-47 z numerem 1387 i dwa werki 3-47 z numerami 4354, 0514. Numeracja z 1946 roku jest narastająca i dochodzi do 9347, więc można przyjąć założenie, że również w 1MFZ w roku 1946 produkcja nie przekroczyła 10 tysięcy egzemplarzy, choć oczywiście próbka jest bardzo mała i kolejne mechanizmy mogą zaprzeczyć tej tezie.

Warto też zauważyć, że w przypadku werków z 1-46 w rombie wybite są jeszcze pierwsze litery starej nazwa fabryki "1GCzZ" (Pierwsza Państwowa Fabryka Zegarów). Potem będzie to już "1MFZ" (Pierwsza Moskiewska Fabryka Zegarów).

Przez pierwsze dwa lata produkcji werki moskiewskie pozbawione są szlifów. Od 4. kwartału 1947 mechanizmy pokrywane są pięknym szlifem wczesnomoskiewskim składającym się z trzynastu pasków i ten sposób zdobienia praktykowany jest do 1. kwartału roku 1949. Później wprowadzony zostaje szlif w szersze pasy, który będzie obecny na werkach Pobied aż do początku lat 60.

ROK 1949 I LATA 50.

Do końca lat 40. 1MFZ ma monopol na produkcję "Czerwonych dwunastek". Zmienia się to w drugiej połowie 1949 roku. Wtedy po raz pierwszy pojawiają się inne modele zegarka, do produkcji dołącza Czystopolska Fabryka Zegarów, a w 1951 roku również Zakłady im. Maslennikowa (ZiM). 

Datę końca produkcji "Czerwonych dwunastek" trudno jednoznacznie wyznaczyć. Być może jest to rok 1956, ale to tylko przypuszczenia.

KOPERTY, TARCZE, WSKAZÓWKI

W "Czerwonych dwunastkach" stosowano chromowaną kopertę ze stałymi teleskopami i płaskim denkiem. W końcu produkcji stałe teleskopy mogły być już zastępowane wyjmowanymi.

W latach 1946-1947 była używana charakterystyczna srebrna koperta.

Na początku lat 50. zaczęły się pojawiać Pobiedy w kopertach ze złota.

Granatowe wskazówki były wyjątkowo finezyjne i charakterystyczne dla tego modelu. Przez cały okres produkcji nie uległy zmianie.

Ciekawie przedstawia się sprawa z tarczą - "Czerwona dwunastka" miała aż cztery wzory tarcz różniące się drobnymi szczegółami! Były to: 

- sekundnik z opisem na zewnątrz okręgu (charakterystyczne dla bardzo wczesnej produkcji, lata 1946-1948)

- sekundnik z opisem na zewnątrz okręgu i minimalnie innym krojem czcionki (charakterystyczne dla bardzo wczesnej produkcji, lata 1946-1948)

- sekundnik z opisem wewnętrz okręgu (tarcza spotykana w 99% egzemplarzy)

- sekundnik z opisem wewnętrz okręgu z większymi cyframi (rzadka tarcza z lat 50.)

CIEKAWE LINKI

http://mb.nawcc.org/...-Pobeda-watches

http://forums.watchu...7-a-655310.html

http://forums.watchu...ced-768288.html

http://forums.watchu...2-a-841522.html

http://watchesz.free...des_soviets.htm

http://www.raketa.co...ue_11_06_14.pdf

http://forums.watchu...ded-361181.html

http://pilguy.myqip....0000021-000-0-0

http://forum.watch.r...hread.php?t=305

(Źródła zdjęć: http://pilguy.myqip....0000021-000-0-0, http://zegarkiclub.p...jstarszy-k-26/)

Paweł Dymek (http://www.poezjaczasu.pl)

Stara Rakieta z nowym życiem

Dziś na blogu przedstawiam wspaniałą Rakietę - prezent od kolegi z Klubu za który bardzo dziękuję :)

Zegarek pochodzi z końca lat 60-tych. Wyprodukowano go znanej i działającej do dziś fabryce zegarków w podleningradzkim Petrodworcu. Petrotworskie zakłady utworzono w 1721 roku. Na początku pełniły one inną rolę niż współcześnie. Wtedy fabryka słynęła ze szlifowania kamieni jubilerskich. Po Rewolucji Październikowej zakłady rozpoczęły produkcję kamieni precyzyjnych na potrzeby wojska. Przez lata produkowano tam również szkło a w 1927 roku w Petrodworcu wykonano ozdobne płyty kryjące Mauzoleum W.I.Lenina w Moskwie. W czasie Wielkiej Wojny Ojczyźnianej petrodworskie zakłady podzieliły los wielu innych sowieckich fabryk, które zostały ewakuowane w głąb Związku Radzieckiego, za Ural. Po zwycięstwie fabryka wróciła na swoje dawne miejsce i w 1949 roku zgodnie z rozporządzeniem Józefa Stalina  zaczęła produkować wytwarzane we wszystkich fabrykach ZSRR zegarki marki Pobieda oraz Zwiezda. W 1954 roku zakład otrzymuje nazwę Petrodworska Fabryka Zegarów. Petrodworcu produkowano przez lata tylko jeden typ mechanizmu - kaliber 2609H wraz z pochodnymi odmianami. W jego oparciu wytwarzano dziesiątki wzorów czasomierzy. Powstawały zegarki o prostej, minimalistycznej oraz eleganckiej stylistyce, czasomierze dla niewidomomych, oraz dla polarnych odkrywców.

W 1965 roku zegarki Rakieta zdobyły złoty medal na Międzynarodowej Wystawie w Lipsku. W 1980 roku zakład produkował 4,6 mln egzemplarzy zegarków Rakieta

fot. Wojciech Tymkiewicz

fot. Wojciech Tymkiewicz

Dziś zegarki marki Rakieta są cenione na całym świecie ze względu na precyzje oraz ponadczasową stylistykę a na zachodzie stanowią towar ekskluzywny.

Łucz kostka

Prezentowany egzemplarz wyprodukowano w latach 70-tych w Mińskiej Fabryce Zegarów, której historia rozpoczęła się w 1953 roku, kiedy decyzją o rozpocząciu budowy zakładów przypieczętowano początek rozwoju branży zegarkowej w Białoruskiej SRR.  Właśnie z tamtych lat pochodzą małe, ciekawe, damskie zegarki marki Zaria, czyli świt. Był to najmniejszy radziecki zegarek produkowany seryjnie. Jego szerokość nie przekraczała 1 cm.
Na początku 1962 roku zainaugórowano markę "Wympieł", czyli sztandar. Były to eleganckie męskie zegarki. Dziś stanowią kolekcjonerski rarytas. W 1980 roku mińskie zegarki były eksportowane do 13 krajów w tym Niemcy, Polska, Wielka Brytania i Syria. Dziś Mińska Fabryka Zegarów z 60-letnią tradycją nadal produkuje bardzo dobre i trwałe zegarki nadal popularne na Białorusi i w krajach byłego ZSRR.

fot. Wojciech Tymkiewicz

Kirowskije Krab

Dziś na blogu przestawiam zegarek marki Kirowskije w kopercie typu krab, czyli z charakterystycznym kształtem uszu. Czasomierz oparty jest na słynnym i niezawodnym werku produkowanym w Pierwszej Moskiewskiej Fabryce Zegarów w latach 60-tych.

fot. Wojciech Tymkiewicz

Przedstawiany zegarek pochodzi z Pierwszej Moskiewskiej Fabryki Zegarów im. Siergieja Kirowa, której historia rozpoczęła się w 1929 roku, kiedy rząd sowiecki wydał dekret o budowie zakładów w ramie pierwszej pięciolatki. W nowej fabryce rozpoczęto produkcję zegarków kieszonkowych oraz wojskowych. W latach 1930-40 wytworzono 2400000 sztuk czasomierzy.  Moskiewski zakład był pierwszą tak dużą fabryką zegarów w ZSRR. Wcześniej radziecka branża zegarkowa obejmowała szereg małych zakładów, w których produkcja czasomierzy miała charakter manufakturowy. W 1935 roku zakład nazwano na cześć działacza partyjnego - S.M. Kirowa. W czasie Wielkiej Wojny Ojczyźnianej fabrykę ewakuowano do Złotoust (obwód czelabiński). W 1942 ponownie otwarto ją w Moskwie. W latach 1946-1960 produkowano równoczesnie z Czystopolską Fabryką Zegarów słynące z wytrzymałości zegarki "Pobieda"

fot. Wojciech Tymkiewicz

Od początku lat 60-tych większość produktów moskiewskich zakładów nosiło nazwę Poljot, czyli lot. Inspiracją nazwy, podobnie jak w Czystopolskich zakładach, były loty w kosmos. 

Zakłady im. Maslennikowa w Samarze, czyli miejsce produkcji zegarków Pobieda

Witajcie, dziś na blogu przedstawiam historię w Zakładów im. Maslennikowa ZIM mieszczących się w Samarze w okolicu Kujbyszewa. Fabryka  rozpoczyna swoją działalność na początku XX wieku od produkcji amunicji. 

Carska Rosja

W latach 1909-1918 dekretem Mikołaja II z 1906 roku "Na budowę zakładów wojskowych środków publicznych", w 1909 została stworzona Tymczasowa Komisja do spraw ekonomicznych Samary. W tym samym roku rozpoczęla się budowa fabryki na terenie dawnego toru wyścigowego  między Samarą i Annaevskim wąwozem Postnikov. Prace ziemne wygrał francuski JSC "Kustodis" budynek zbudowany główne przez ekipę specjalistów włoskiej firmy "Messina". Na budowie pracował  niemiecki JSC "Vassidlo", "Spahn" i wiele innych. Projekt budowy prowadzony przez gen. Germoniusa i pułkowników oraz Waltera Schmidta. W zakład planowano produkować rury aluminiowe i rękawy do starterów trzech armat szybkiego ognia. Do roku 1911 budowa fabryki została zakończona, a 14 września  1911 było otwarcie drugiej części instalacji. Pracowało około 2500 osób, które produkowałi bezpieczniki do pocisków artyleryjskich. Dla nich wybudowano wioskę mieszkalną o nazwie Raboczim (pracownicy) .Firma zatrudniała ludzi, którzy później stali się wybitnymi bolszewikami  - Nicholas Shvernik i Walerian Kujbyszew.8 grudnia 1917w prowadzono  Dekret o Pokoju, ale w czerwcu 1918 r. zakład zatrzymuje produkcje z powodu przejęcia fabryki przez bolszewików

Царская Россия

Здравствуйте, сегодня я представляю на блоге Победа в начале 90-х производится в заводе им. Maslennikowa ЗИМ состоит в Самаре Куйбышевского okolicu. Завод начал свою деятельность в начале ХХ века, от производства боеприпасов. В годы 1909-1918 указ Николая II с 1906 "О строительстве военных объектов государственных средств", в 1909 году, был создан Временный комитет по экономическим вопросам Самаре. В том же году началось строительство завода на территории бывшего ипподрома между Самарой и Annaevskim овраг Постников. Земляные работы выиграл французский ОАО "Kustodis" здание, построенное командой специалистов главного итальянской компании "Мессина". Работал на строительстве немецкой ОАО «Vassidlo", "Spahn» и многие другие. Проект строительства во главе с генералом Germoniusa и полковников, и Вальтер Шмидт. Завод был планируется выпускать алюминиевые трубы и рукава для начала трех быстрого огня орудий. К 1911 году строительство завода было завершено, и 14 сентября 1911 года состоялось открытие второй части установки. Работающих около 2500 человек, которые производятся предохранители для артиллерийских снарядов. Для них построен жилой поселок под названием Raboczim (работников) численность персонала людей, которые позже стал видным большевикам -. Николая Шверник и ​​Валериан Куйбышев .8 декабря 1917w проводится Декрет о мире, но в июне 1918 года, завод останавливает производство из-за взять на фабрику большевиками

Okres radziecki

W 1923 roku zakład ponownie rozpoczął produkcję. W tym samym czasie, na wniosek komitetu zakładowego pierwszym sekretarzem Rady Miasta Samara został mianowany Alexander Maslennikow.
W czasie Wielkiej Wojny Ojczyźnianej zakład opanował produkcję pocisków Maslennikov dla słynnej "Katiuszy", a także amunicji dla wszystkich broni. W 1942 roku, zakład został odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy, a w 1971 w dniu rocznicy 60-lecia zakładu - Ordere Rewolucji Październikowej. Kadra kierownicza, projektantów oraz pracowników otrzymała również nagrody państwowe.Oprócz produkcji wojskowej na zakład zaczął produkować towary cywilne. W 1937 roku firma  opanowała sztukę zegarmistrzostwa. Odtąd zakład będzieprodukować do 2,5 mln zegarki rocznie, w tym pod własnym logo "ZIM".  Na początku lat 50-tych w Samarze rozpoczęto również produkcję zegarków "Pobieda" sławiących zwycięstwo ZSRR w II Wojnie Światowej.

Советский период

В 1923 году завод снова начал производство. В то же время, по просьбе доли комитета первый секретарь Самаре был назван Александр Масленников. В годы Великой Отечественной войны завод освоил производство ракет Масленникова для знаменитой "Катюши", а также боеприпасы для всех видов оружия. В 1942 году завод был награжден орденом Трудового Красного Знамени, а в 1971 году, в годовщину 60-летия установления - орденом Октябрьской революции. Менеджеры, дизайнеры и сотрудники также получили государственные награды.
В дополнение к военной продукции на заводе начали производить гражданскую продукцию. В 1937 году компания освоила искусство часового дела. С тех пор, завод będzieprodukować до 2,5 млн. часов в год, в том числе собственным лейблом "ЗИМ". В начале 50-х в Самаре также начал производство часов «Победа» хваля победы Советского Союза во Второй мировой войне.

Pobieda z centralnym sekundnikiem ZIM.
Fot. Wojciech Tymkiewicz

Pobieda z dolnym sekundnikiem ZIM.
Fot. Wojciech Tymkiewicz

W 1959 roku rozpoczął masową produkcję urządzeń elektronicznych dla przemysłu przyrządy, 1959/61, zorganizowana produkcja i produkcja obrabiarek fotozatvorov w 1970 roku rozpoczęła produkcję sprzętu medycznego i aparatury elektropultovoy, a w 1980 roku - produkcja maszyn do szycia typu domowego, silników i gama produktów dla przemysłu motoryzacyjnego. ZIM posiadał wyspecjalizowane budynki dla pracowników:  Pałac Kultury i Nauki "Gwiazda", szkoły, przedszkola, internaty, stołówki oraz obiekty sportowe. Budynki fabryczne zajmują ogromny obszar  wzdłuż rzeki Wołgi. Ze względu na dużą liczbę osób, które pracowały w zakładzie stworzono dogodne warunki dla transportu publicznego - tramwaj i autobus zatrzymuje się naprzeciwko wejścia do fabryki a pierścień linii trolejbusowej na skrzyżowaniu Prospectu Maslennikowa i Nowego Parku

В 1959 году он начал массовое производство электронных устройств для промышленности, 1959-1961, организованный производство и производство станков fotozatvorov в 1970 году начала производство медицинского оборудования и аппаратуры, elektropultovoy, а в 1980 - производство швейных машин бытового, двигателя и ассортимент продукции для промышленности автомобильная. ЗИМ специализировалась здания для сотрудников: Дворец культуры и науки, "Звезда", школы, детские сады, общежития, столовая и спортивных сооружений. Промышленные здания занимают огромную площадь вдоль реки Волги. Из-за большого числа людей, которые работали на заводе созданы благоприятные условия для общественного транспорта - трамвай и автобус останавливается прямо перед входом на завод и кольцо троллейбусной линии на пересечении Prospectu Maslennikowa и Нью-парка.

Nigdy nie używane Pobiedy z 1992 roku.
fot. Wojciech Tymkiewicz

W 1990 r. fabryka zbankrutowała.Wiele obiektów społeczno-kulturowych należących do fabryki zachowano, np: teatr, Pałac Kultury, biblioteka, studio sztuki, stadion "Volga" dzieci.  Dom Kultury "Gwiazda" został przerobiony na  kompleks kulturalno- rozrywkowy. 

Pobieda z końcowego okresu produkcji - prezent od klubowego kolegi.
fot. Wojciech Tymkiewicz

W 2007 r., były teren zakładu ZIM oddano dla rozwoju budownictwa mieszkaniowego i komercyjnego.

В 2007 году помещение было ЗИМ литой для развития жилищного и коммерческого строительства.

Pozdrawiam i zapraszam do lektury następnych wpisów :)

Я приветствую вас и приглашаю вас прочитать следующие записи :)

Poljot jajo

Dziś na blogu prezentuję dosyć popularnego Poljota w kopercie o kształcie jaja. Z pozoru pospolity zegarek może stanowić wspaniałe uzupełnienie kolekcji lub dodatek do stroju, gdyś swoim uniwersalnym rozmiarem i kształtem nie odbiega zbytnio od dzisiejszych trendów.

Сегодня на блоге я представляю довольно популярный Полет в конверт-образный яиц. Казалось бы общие часы могут быть прекрасным дополнением к коллекции или дополнение к одежде, вы взяли ваш универсальный размер и форма не сильно отличается от сегодняшних тенденций.

fot. Wojciech Tymkiewicz

Przedstawiany Poljot został wybrodukowany w Pierwszej Moskiewskiej Fabryce Zegarów im. Kirowa pod koniec lat 70-tych.,  której historia rozpoczęła się w 1929 roku, kiedy rząd sowiecki wydał dekret o budowie zakładów w ramie pierwszej pięciolatki. W nowej fabryce rozpoczęto produkcję zegarków kieszonkowych oraz wojskowych. W latach 1930-40 wytworzono 2400000 sztuk czasomierzy.  Moskiewski zakład był pierwszą tak dużą fabryką zegarów w ZSRR. Wcześniej radziecka branża zegarkowa obejmowała szereg małych zakładów, w których produkcja czasomierzy miała charakter manufakturowy. W 1935 roku zakład nazwano na cześć działacza partyjnego - S.M. Kirowa. W czasie Wielkiej Wojny Ojczyźnianej fabrykę ewakuowano do Złotoust (obwód czelabiński). W 1942 ponownie otwarto ją w Moskwie. W latach 1946-1960 produkowano równoczesnie z Czystopolską Fabryką Zegarów słynące z wytrzymałości zegarki "Pobieda". Od początku lat 60-tych większość produktów moskiewskich zakładów nosiło nazwę Poljot, czyli lot. Inspiracją nazwy, podobnie jak w Czystopolskich zakładach, były loty w kosmos.

Представлено Полет был произведен в Первой Московского завода им. Киров конце 70-х годов., История которого началось в 1929 году, когда советское правительство издал указ о строительстве заводов в рамках первого пятилетнего плана. Новый завод приступил к производству карманных часов и военных. В годы 1930-1940 произведено 2400000 куски часы.Московский завод был первые крупные заводские часы в СССР. Ранее Советский часовой промышленности включает в себя ряд небольших заводов, где производство было характера manufakturowy таймеры. В 1935 году завод был назван в честь партийного активиста - С.М. Киров. В годы Великой Отечественной войны завод был эвакуирован в Złotoust цепи (Челябинск). В 1942 году он вновь открыл свои двери в Москве. В годы 1946-1960 производятся одновременно с Czystopolską часовой завод славится его сила часы "Победа". С начала 60-х годов большинство продуктов Московского завода был назван Полет, что полет. Вдохновленный имена, как Czystopolskich растений были полеты в космос.

С свободное время я сделал новую витрину :)

Kirowskije w kopercie typu krab

Dziś na blogu przestawiam zegarek marki Kirowskije w kopercie typu krab, czyli z charakterystycznym kształtem uszu. Czasomierz oparty jest na słynnym i niezawodnym werku produkowanym w Pierwszej Moskiewskiej Fabryce Zegarów w latach 60-tych.

Сегодня на блоге положим нашу часовых брендов тип Киров краба в конверте, который является характерная форма ушей. Таймер на основе известных и надежных werku, полученный в первом московском заводе циферблатов в 60-х.

fot. Wojciech Tymkiewicz

Przedstawiany zegarek pochodzi z Pierwszej Moskiewskiej Fabryki Zegarów im. Siergieja Kirowa, której historia rozpoczęła się w 1929 roku, kiedy rząd sowiecki wydał dekret o budowie zakładów w ramie pierwszej pięciolatki. W nowej fabryce rozpoczęto produkcję zegarków kieszonkowych oraz wojskowych. W latach 1930-40 wytworzono 2400000 sztuk czasomierzy.  Moskiewski zakład był pierwszą tak dużą fabryką zegarów w ZSRR. Wcześniej radziecka branża zegarkowa obejmowała szereg małych zakładów, w których produkcja czasomierzy miała charakter manufakturowy. W 1935 roku zakład nazwano na cześć działacza partyjnego - S.M. Kirowa. W czasie Wielkiej Wojny Ojczyźnianej fabrykę ewakuowano do Złotoust (obwód czelabiński). W 1942 ponownie otwarto ją w Moskwie. W latach 1946-1960 produkowano równoczesnie z Czystopolską Fabryką Zegarów słynące z wytrzymałości zegarki "Pobieda"

Настоящий часы происходит от Первого Московского завода часы их. Сергей Киров, история которого началась в 1929 году, когда советское правительство издал указ о строительстве заводов в рамках первого пятилетнего плана. Новый завод приступил к производству карманных часов и военных. В годы 1930-1940 произведено 2400000 куски часы.Московский завод был первые крупные заводские часы в СССР. Ранее Советский часовой промышленности включает в себя ряд небольших заводов, где производство было характера manufakturowy таймеры. В 1935 году завод был назван в честь партийного активиста - С.М. Киров. В годы Великой Отечественной войны завод был эвакуирован в Złotoust цепи (Челябинск). В 1942 году он вновь открыл свои двери в Москве. В годы 1946-1960 производятся одновременно с Czystopolską часовой завод славится его сила часы "Победа"

fot. Wojciech Tymkiewicz

Od początku lat 60-tych większość produktów moskiewskich zakładów nosiło nazwę Poljot, czyli lot. Inspiracją nazwy, podobnie jak w Czystopolskich zakładach, były loty w kosmos. 

С начала 60-х годов большинство продуктов Московского завода был назван Полет, что полет. Вдохновленный имена, как Czystopolskich растений были полеты в космос.

Damski Łucz

Dziś na blogu przedstawiam damskiego Łucz a pięknym stanie. Zegarek to dar kolegi z klubu, za który bardzo dziękuję.

Сегодня на блоге я представляю женщин Луч и красивое государство. Смотреть подарок г-кесаря, за что огромное спасибо.

Prezentowany egzemplaż pochodzi z Mińskiej Fabryki Zegarów, której historia rozpoczęła się w 1953 roku, kiedy decyzją o rozpocząciu budowy zakładów przypieczętowano początek rozwoju branży zegarkowej w Białoruskiej SRR.  Właśnie z tamtych lat pochodzą małe, ciekawe, damskie zegarki marki Zaria, czyli świt. Był to najmniejszy radziecki zegarek produkowany seryjnie. Jego szerokość nie przekraczała 1 cm.
Na początku 1962 roku zainaugórowano markę "Wympieł", czyli sztandar. Były to eleganckie męskie zegarki. Dziś stanowią kolekcjonerski rarytas. W 1980 roku mińskie zegarki były eksportowane do 13 krajów w tym Niemcy, Polska, Wielka Brytania i Syria. Dziś Mińska Fabryka Zegarów z 60-letnią tradycją nadal produkuje bardzo dobre i trwałe zegarki nadal popularne na Białorusi i w krajach byłego ZSRR.

Pozdrawiam i zapraszam do lektury kolejnych wpisów.

Основная копия происходит от Минского часового завода, история которого началась в 1953 году, когда решение строить заводы rozpocząciu запечатанные начало развития часового дела в Белорусской ССР. Именно с тех лет пришел маленький, красивые, женские часы Заря, или рассвет. Это был самый маленький Советский массовое производство часы. Его ширина не превышает 1 см. 
В начале 1962 года zainaugórowano марки "Вимпел", или стандарта. Они были изящны мужские часы. Сегодня мы редкостью коллекционера. В 1980 году часы Минск было экспортировано в 13 стран, включая Германию, Польшу, Великобританию и Сирии. Сегодня Минский завод часы с 60-летней традицией продолжает производить очень хорошие и долговечные часы продолжают пользоваться популярностью в Беларуси и странах бывшего Советского Союза. 

Я приветствую вас и приглашаю вас прочитать дальнейшие попытки ввода.

Zegarki Kama, часы Кама - pierwszy post dwujęzyczny

Ze względu na duże zaintresowanie moim blogiem czytelnikom zza wschodniej granicy, od dziś wszystkie publikowane teksty będą dwujęzyczne. Planowane również publikacje w języku angielskim.

В связи с большим интересом к мой блог читателей по всей восточной границе, с сегодняшнего дня все опубликованные тексты будут на двух языках. Также запланированных публикаций на английском языке.

fot. Wojciech Tymkiewicz

Dziś na blogu przedstawiam zegarki marki Kama   z początku lat 50-tych pochodzące z Czystopolskiej Fabryki Zegarów (CzCzZ), która swoją historię rozpoczyna jesienią 1941 roku.

Сегодня на блоге я представляю часы Каму в начале 50-х из ЧЧЗ, что его история начинается в осенью 1941 года.

fot. Wojciech Tymkiewicz

Wtedy to do ciechego, prowincjalnego miasteczka leżącego nad brzegiem rzeki Kamy, której nazwę zawdzięczają produkowane tam czasomierze, spłynęły pierwsze barki z wyposażeniem i pracownikami ewakuowanej na wschód II Moskiewskiej Fabryki Zegarów. W małym miesteczku nie było warunków do stworzenia przemysłu mechaniki precyzyjnej, lecz wojenne realia wymusiły dostosowanie realiów i już wiosną 1942 roku czystopolskie zakłady rozpoczęły produkcję na masową skalę rozmaitych czasomierzy dla wojska.
Po wojnie zakład rozpoczął produkcję męskich zegarków naręcznych, które w późniejszych latach stały się flagowymi produktami fabryki. Największą popularność i powód do dumy dla czystopolskich pracowników przyniosły zegarki marki Pobieda oparte werku K-48 zachodniego pochodzenia. To własnie te zegarki odmierzały czas mężczyznom we wszystkich krajach bloku wschodniego i słynęły z długoletniej bezawaryjnej eksploatacji. Produkowane były w licznych wersjach kolorystycznych, z wieloma wersjami tarcz i wskazówek.

fot. Wojciech Tymkiewicz

Тогда тихий, провинциальный город, лежащий на берегу реки Камы, которые обязаны своим часы имя произведенный там текла первая баржа с оборудованием и персоналом эвакуированы на восток II Московского часовой завод. В небольшом miesteczku было не создавать точном машиностроении, но реалии войны потребовало корректировки реальности и уже весной 1942 года czystopolskie растений начал производство в крупном масштабе различных часы для военных.

После войны завод начал производство мужских наручных часов, которые в последующие годы стал флагманом продукцией завода. Наибольшую известность и повод для гордости для czystopolskich работников принес часы Победа основе werku К-48 к западу от происхождения. Это то, что эти часы odmierzały времени мужчин во всех странах Восточного блока, и был известен в течение многих лет бесперебойной работы. Всего было выпущено в различных цветах, с несколькими целями и руководством.

fot. Wojciech Tymkiewicz

W 1952 roku na Międzynarodowej Wystawie Zegarków czasomierze z Czystopola zyskują duże uznanie i popularność. To była tylko jedna z wielu wysokich not,  jakie otrzymała ta fabryka na początku lat 50-tych za trwałość, montaż i niezawodność zegarków, najlepszych pracowników i specjalistów. Na początku lat 60-tych w związku z zainteresowaniem lotami w kosmos zegarki produkowane w czystopolskich zakładach otrzymały nazwę "Wostok". Ich historię przybliżę w nastepnej częsci historii Cz.Cz.Z.

В 1952 году Международная выставка Czystopola часы часы набирают широкое признание и популярность. Это было лишь одним из многих высоких оценок, которые он получил этот завод в начале 50-х на прочность, монтаж и надежности часов, лучших сотрудников и специалистов. В начале 60-х в связи с интересом к космическим полетам часы, произведенные в czystopolskich растений называемых «Восток». Их история Масштабирование в последующих частях истории ЧЧЗ.

Sowieckie Pobiedy, czyli historia najpopularniejszych zegarków z lat 50-tych

fot. Wojciech Tymkiewicz

Pobiedy to jedne z najpopularniejszych zegarków produkowanych w powojennej Rosji Radzieckiej. Przez lata słynęły ze swojej niezawodności a dziś stanowią bardzo obszerny temat kolekcjonerski. Mało kto jednak zna historię tej znanej marki.

Pobieda w języku rosyjskiem oznacza "zwycięstwo"
fot. Wojciech Tymkiewicz

Niewiele kolekcjonerów dziś wie, że Pobiedy to nie kradzione realizacje projektów zachodnich konstruktorów, lecz całkowicie legalne wytwory produkowane na mocy licencji. Pod koniec lat 30-tych XX wieku radziecki przemysł zegarkowy był już tak przestarzały, że potrzebował jak najszybciej modernizacji, więc w 1936 sowieci nawiązali współpracę z francuzami produkującymi zegarki marki LIP (nazwa do skrót od właściciela Frederika Lipmana). Zgodnie z licencją, zachodni partnerzy zobowiązali się dostarczyć rysunki oraz plany mechanizmów, które miały stworzyć takie marki jak Mołnia, Zwiezda, ZIM oraz tytułowa Pobieda. Owocną współpracę z francuzami przerwała II wojna światowa.

fot. Wojciech Tymkiewicz

Wraz ze zwycięstwem Armii Czerwonej w 1945 roku powstała koncepcja zegarka popularnego, czyli dostępnego dla każdego. Takim zegarkiem miała stać się Pobieda, której nazwa sławiła wielkie zwycięstwo. Już w 1946 roku rozpoczęto produkcję kultowej już dziasiaj "czerwonej 12", którą zaapropował sam Józef Stalin. Ten typ Pobiedy otrzymał oznaczenie K-26

fot. Wojciech Tymkiewicz

Do końca lat 40-tych nie wytworzono znaczącej liczby Pobied, a te które pochodzą z tamtych lat i ostały się do współczesnych czasów stanowią spory rarytas. Celem sowietów było wytworzenie jak najwięcej, jak najtańszych i jak najtrwalszych zegarków, więc produkcja odbywała się równolegle w kilku fabrykach: Pierwszej Moskiewskiej Fabryce Zegarów, Petrodworeckiej Fabryce Zegarów, Czystopolskiej Fabryce Zegarów oraz w Drugiej Moskiewskiej Fabryce Zegarów, a najdłużej, bo aż do 2004 roku w Zakładach im. Maslennikowa ZIM na terenach dzisiejszej Ukrainy. 

fot. Wojciech Tymkiewicz

Mechanizmy typu K26 po niewielkich modyfikacjach zastosowano także w innych zegarkach, których konstrukcja była oparta na Pobiedzie. Doskonałymi tego przykładami mogą być takie marki jak:

Majak:

Kama:

fot. Wojciech Tymkiewicz

fot. Wojciech Tymkiewicz

fot. Wojciech Tymkiewicz

Start:

fot. Wojciech Tymkiewicz

fot. Wojciech Tymkiewicz

A także luksusowe, złote (14k) Moskwy:

fot. Wojciech Tymkiewicz

Wszystkie zegarki przedstawione na zdjęciach mojego autorstwa pochodzą z mojej prywatnej kolekcji.

Zapraszam do lektury kolejnych wpisów